Dag 4: Een nieuw land

Het inchecken ging eigenlijk vrij goed. Onze backpacks wogen rond de 15 kilo en we mogen 25 kilo mee, dus we kunnen nog flink shoppen in Thailand. Het moment dat ik de douane doorliep zeg ik nog stoer tegen Tom: "ik ben helemaaaal niet moe" 2 duty free stops verder krijg ik een mega grote inkakker. Het voordeel van Dubai airport is dat je nog rookhokken heb Incl. zitjes. Opweg naar gate C5 stoppen we daar een paar keer. Tom ziet vervolgens een Starbucks met nog betere zitjes. "We moeten nog zeker nog 2 uur wachten, zullen we dat hier doen met een bak koffie?" Ik zeg puik plan. We kijken ondertussen wat YouTubefilmpjes samen en nippen aan onze veelste grote bak koffie die maar niet koeler lijkt te worden. Als we nog een kwartiertje hebben voor we moet boarden gaan we alvast die richting op. We stoppen nog even voor een sigaretje en een wcbezoek en gaan dan onze gate binnen. Hoewel we naar Dubai geen 1x gecontroleerd zijn op coronavaccinaties moet we het van op Dubai airport nu wel 3x laten zien. Waarschijnlijk omdat Azië er toch nog wel strenger in is. Er wordt omgeroepen dat de plekken C mogen boarden, wij dus. Voordeel van achterin bij Emirates zitten: je mag (op first en business class na) als eerste het vliegtuig in. Even hebben we nog getwijfeld om een upgrade te nemen (normaal kosten deze plekken +€2.000 nu kon het voor +€600), maar we hadden al ingecheckt en we konden het niet meer wijzigen. 

   Eenmaal in het vliegtuig zijn we helemaal gaar. We moesten eerst nog lachen om een jongeman schuin voor ons, die zijn mondkapje voor zijn ogen deed als slaapkapje, maar later volgde wij zijn voorbeeld.. incl deken tipi. Slapen doen we niet tot nauwelijks. Ook is er veel turbulentie tijdens de vlucht. Eenmaal boven Phuket zien we al hoe mooi groen het is vanuit de lucht, een voordeel van regenseizoen! Alles gaat weer heel vlot. Omdat het Nederlandse paspoort een sterk paspoort is hoeven wij geen visum in te vullen. Dit moet alleen als je langer dan 30 dagen gaat en dat gaan wij (helaas) niet. Na bij de douane onze vingerafdrukken en gezichtsscan te hebben gegeven mogen we door.Ook de backpacks liggen zo voor onze neus en voor we het weten zien we onze naam op het bordje van de taxi staan.

De warmte voelt op dat moment aangenamer aan dan Dubai. Het is zeker vochtigere lucht, maar er hangen ook wat wolkjes aan de lucht die de warmte dragelijker maken. We springen in de auto en rijden weg vanaf het vliegveld richting ons hotel. Ik hoor Tom een paar keer zeggen "mop kijk dat nou!" "Moet je dat zien". Ik probeer mij in te denken hoe het voor hem moet zijn om voor het eerst in een Aziatisch land te zijn. Ze doen hier dingen toch wel heel anders.. met het gezin incl baby op 1 brommer - kan gewoon. Ben je hoog op een gebouw aan het werk en heb je geen zekering? Je collega houdt je wel vast vanaf het randje.. en die steiger waar je dan opstaat? Die maak je eerst even zelf van aan elkaar geknoopte bamboe. Ja een cultuurshockje heeft Tom wel te pakken. "Waar heb je mij mee naartoe genomen grapt hij gekscherend".

Eenmaal in het hotel aangekomen bedenken we dat we snel alles neergooien en zwemkleding aantrekken. Op naar het strand. Kata beach staat bekend als surfplek en we snappen waarom. Echt moker hoge golven zijn hier te vinden. We dollen wat in de zee, maar als ik voor de zoveelste keer een algehele neus en keel spoeling krijg ben ik er klaar mee. We gaan lekker met een colaatje op een bedje bij het zwembad kan liggen. Het duurt nog geen 10 minuten of Tom ligt te slapen. Waneer hij einde van de dag een beetje wakker wordt voelt hij zich niet helemaal fit. We besluiten om in het hotel toch nog even wat te eten en vervolgens lekker optijd onder de wol te kruipen.